krzywej płaskiej
Encyklopedia PWN
mat. ogólnie — ciągłe odwzorowanie zachowujące kształt figur nieskończenie małych;
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M(x, y), dla których odległości od 2 danych punktów F1 i F2 (ognisk), pomnożone odpowiednio przez 2 dane liczby rzeczywiste m1 i m2 (różne od 0), dają w sumie stałą liczbę c: m1 · MF1 + m2 · MF2 = c;
rozety
mat. krzywe płaskie, których równania we współrz. biegunowych r, φ mają postać r = a sin kφ lub r = a cos kφ (a i k — stałe liczby);
[fr. < łac.],
mat. krzywa płaska, której równanie we współrz. biegunowych ma postać: r = aφ, gdzie a ≠ 0;
strofoida
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M leżących na ruchomej półprostej wychodzącej z ustalonego na osi OX punktu A i spełniających warunek PM = OP, gdzie P jest punktem przecięcia ruchomej półprostej z osią OY;
[gr. strophḗ ‘kręcenie’, ‘obrót’],
Agnesi lok, wersjera,
mat. krzywa płaska o równaniu y(a2 + x2) = a3, gdzie a jest stałą dodatnią; jeśli punkt B przebiega prostą y = a, to l.A. jest zbiorem punktów przecięcia prostej l równoległej do osi OY przechodzącej przez punkt B z prostą m równoległą do osi OX przechodzącą przez punkt A, który jest punktem wspólnym odcinka OB i okręgu o średnicy a i środku w punkcie (0, a/2).
